Kultura w Metin2: Bossowie
W tym rozdziale zostanie przeanalizowane pochodzenie bossów oraz to, którą postać z legend i religii wschodnich zostali zainspirowani.
Spis treści
Silna Lodowa Wiedźma
Bardzo pożądanym bossem w Metin2 jest Silna Lodowa Wiedźma, znana również jako "Wróżka". Wydaje się, że można dokonać porównania i stwierdzić, że wizerunek tego bossa wywodzi się z postaci japońskiego folkloru, czyli Yuki-onna (雪女; "kobieta śniegu").
Yuki-onna to nadprzyrodzona istota z japońskiego folkloru należąca do klasy yokai.
Wygląd
Pojawia się jako piękna, wysoka kobieta o długich włosach, nienaturalnie bladej, a czasem nawet przezroczystej skórze; kiedy pojawia się nocą pośród śniegu, zlewa się z krajobrazem. Czasami nosi białe kimono, ale w innych legendach jest naga, z widoczną tylko twarzą, włosami i łonem na tle śniegu. Pomimo swojej nieludzkiej urody, jej oczy wywołują przerażenie u śmiertelników; ponadto, chodząc po śniegu, nie zostawia śladów.
Legendy
Yuki-onna, kojarzona z zimą i śnieżnymi burzami, według niektórych legend jest duchem osoby, która zmarła z zimna w śniegu. Jest jednocześnie przepiękna i spokojna, a jednak bezlitosna w zabijaniu nieostrożnych wędrowców. Do XVIII wieku prawie zawsze była przedstawiana jako zła; dzisiaj jednak wiele historii opisuje ją w bardziej ludzkich tonach, podkreślając jej upiorną naturę i ulotne piękno. W wielu opowieściach yuki-onna objawia się wędrowcom uwięzionym w śnieżnych burzach i używa swojego lodowatego oddechu, by ich zabić i zamrozić ich ciało; w innych legendach po prostu sprowadza ich z właściwej ścieżki, aby zostawić ich na śmierć przez wychłodzenie.
Dziewięć Ogonów
Innym bossem inspirowanym legendami Azji Wschodniej jest Dziewięcioogoniasty.
Chiny
W chińskich legendach nosi nazwę Huli jing (狐狸精) lub jiuwei hu (九尾狐).
Duchy lisów, które pojawiają się w sagach i legendach, są przeważnie żeńskie i mają wygląd młodych, pięknych kobiet. Z tego powodu ta postać mitologiczna jest często określana mianem kobiety-lisa, czyli kobiety posiadającej cechy takie jak zwinność, przebiegłość, nieposkromione pragnienia i ulotna natura, które lis ma w regionach folkloru i w "Klasycznym Poemacie".
Jednym z najbardziej znanych duchów lisa w mitologii chińskiej była Daji, przedstawiona w powieści Ming Fengshen Yanyi.
Typowo duchy lisów były uważane za niebezpieczne, ale wiele opowieści (na przykład w zbiorze Niezwykłe opowieści ze studia Liao autorstwa Pu Songlinga) ma szczęśliwe zakończenie z historią miłosną między kobietą-lisem a młodym człowiekiem. W takich opowieściach te duchy są przedstawiane z ludzkimi emocjami, a pod postacią kobiet (zawsze młodych i pięknych...) mogą nawet wychodzić za mąż i mieć dzieci.
We współczesnym języku mandaryńskim i kantońskim termin huli jing jest pogardliwym określeniem kobiety, która używa swojego uroku, aby uwodzić mężczyzn (szczególnie żonatych) w celu ich wykorzystania. W tym sensie jest ona zbliżona do postaci femme fatale w kulturze europejskiej.
Korea
W mitologii koreańskiej jest znany pod nazwą kumiho (구미호, hanja: 九尾狐), co dosłownie oznacza "lis o dziewięciu ogonach".
Według legend, lis, który żyje 1000 lat, przekształca się w kumiho.
Ta istota może przemieniać się w to, czego pragnie, ale często, podobnie jak w mitologii chińskiej, pojawia się jako piękna młoda kobieta z zamiarem uwodzenia mężczyzn. Chociaż ma moc zmiany wyglądu, pozostaje w niej coś, co przywodzi na myśl lisa; jej wygląd zewnętrzny się zmienia, ale natura pozostaje ta sama.
W opowieści Przemiana kumiho (구미호의 변신, Kumihoeui byeosin), kumiho przyjmuje postać panny młodej podczas ślubu. Matka panny młodej sama nie jest w stanie zauważyć różnicy. Kumiho zostaje odkryta dopiero podczas pierwszej nocy poślubnej, kiedy musi zdjąć ubrania.
Japonia
Ta figura jest zaczerpnięta z słynnej Kitsune (狐), która po japońsku oznacza po prostu lis. W Japonii występują dwa podgatunki lisów: Czerwony Lis Japoński i Lis z Hokkaido. W japońskiej mitologii są uważane za demony, należące do klasy yokai.
Najstarsza znana historia lisiej panny, która stanowi także popularną etymologię słowa Kitsune, jest wyjątkiem od reguły, ponieważ nie kończy się tragicznie. W tej historii lis przybiera postać kobiety i wychodzi za mąż za mężczyznę. Przez wiele lat życia razem mają dzieci; lis musi ujawnić swoją tożsamość, kiedy przerażona psem zmienia się w lisicę, aby się ukryć, w obecności świadków. Przygotowuje się więc do opuszczenia domu, ale mąż ją zatrzymuje, mówiąc: "Teraz, gdy spędziliśmy tyle lat razem, a ja miałem z tobą wiele dzieci, nie mogę cię zapomnieć. Proszę, zostań ze mną". Lis zgadza się i od tej pory każdej nocy wraca do męża jako kobieta, a każdego ranka odchodzi jako lisica. Dlatego jest nazywana Kitsune, ponieważ w starożytnym japońskim "Kitsu-Ne" oznacza "Przychodzi i Śpi", podczas gdy "Ki-Tsune" oznacza "Zawsze Wracająca".
Studenci sugerują, że pochodzenie słowa "Kitsune" może wynikać z onomatopei: "Kitsu" był dźwiękiem wydanym przez lisy według Japończyków, a "-Ne" jest tłumaczone jako "Hałas", więc "Kitsune" identyfikowałoby zwierzę przez jego dźwięk; jednak "Kitsu" nie jest już używane do określania dźwięku lisa od dawna, jeśli w ogóle kiedykolwiek było.
W japońskiej mitologii wierzyło się, że te zwierzęta są bardzo inteligentne, żyją długo i posiadają magiczne moce. Najważniejszą z tych mocy jest zdolność zmiany wyglądu i przyjmowania ludzkiej postaci; mówi się, że lis opanowuje tę umiejętność osiągając pewien wiek. Kitsune często pojawiają się jako piękna kobieta, słodka dziewczynka lub starzec, ale nigdy jako starsza kobieta.
Inne moce przypisywane Kitsune obejmują opętanie (patrz Kitsunetsuki poniżej), zdolność rozniecania ognia ogonem lub wypluwania ognia, możliwość wchodzenia do snów i umiejętność tworzenia iluzji tak złożonych, że są prawie nie do odróżnienia od rzeczywistości. Niektóre opowieści idą dalej, mówiąc o Kitsune zdolnych do manipulowania czasem i przestrzenią, wprowadzania ludzi w obłęd, lub przyjmowania innych form niż ludzka, jak wysokie drzewo lub drugi księżyc na niebie.
Fizyczną cechą, która najbardziej charakteryzuje Kitsune, jest ogon, mogą mieć ich nawet do dziewięciu; zazwyczaj większa liczba ogonów oznacza starszego i potężniejszego Kitsune, a według niektórych źródeł pierwszy dodatkowy ogon rośnie dopiero po tysiącach lat, a kolejne w zależności od wieku i zdobytej mądrości. W każdym razie Kitsune występujące w ludowych opowieściach mają zazwyczaj jeden, pięć lub dziewięć ogonów, być może z powodu jakiejś numerologii.
Gdy Kitsune osiąga dziewięć ogonów, jej futro staje się srebrne, białe lub złote, i nazywana jest Kyūbi no Kitsune (Lis o Dziewięciu Ogonach), zdobywając moc nieskończonego widzenia.
Hae-Tae
Hae-Tae, pojawiający się sporadycznie podczas wydarzeń, jest typowym zwierzęciem mitologicznym w chińskiej i koreańskiej mitologii.
Korea
W Korei jest nazywany Haechi (해치) lub Haetae (해태) i jest istotą przypominającą lwa lub psa, z małym rogiem na czole, dzwonkiem na szyi i ciałem pokrytym łuskami. Mówi się, że żyje na pograniczu Mandżurii.
Wierzono, że ma zdolność widzenia wszystkiego, oceniania dobra i zła oraz możliwość zatrzymywania i cofania czasu.
Według legend potrafi ugryźć księżyc, co tłumaczy różne fazy księżyca.
Rzeźby haetae były często używane w architekturze do ochrony miejsc i ludzi przed klęskami naturalnymi, zwłaszcza pożarami.
Haechi jest symbolem Seulu, stolicy Korei Południowej.
Chiny
W Chinach jest znany jako Xiezhi (獬豸); Ponieważ w niektórych opowieściach jest opisywany jako przypominający kozę, jest również nazywany Shenyang (神羊 pinyin: shén yang).
Wierzono, że mieszka w dzikich ziemiach i mówi się, że je ognie.
W chińskiej literaturze odniesienia do tej istoty mitologicznej można śledzić aż do dynastii Han.
Jest używany jako symbol sprawiedliwości i prawa.
Z tego powodu wojskowi policjanci Republiki Chińskiej noszą odznaki z przedstawieniami Xiezhi, a także jest wytłaczany na młotkach w sądach.
Lord Małp
Małpa jest zwierzęciem mocno zakorzenionym w kulturze wschodniej.
W różnych opowieściach, małpa jest początkowo przedstawiana jako głupia, bezużyteczna i złośliwa. Jednakże w każdej tradycji, uczy się ważnych lekcji po drodze.
Małpa wciela w sobie tematy pokuty, odpowiedzialności, poświęcenia i obietnicy zbawienia dla wszystkich, którzy szczerze jej szukają. To symbolika, która jest nadal powszechna we współczesnym buddyzmie.
Postać Małpiego Władcy jest inspirowana słynnym bohaterem klasycznej chińskiej literatury: "Podróż na Zachód (西游记)", prawdopodobnie najbardziej znaną wśród młodych pokoleń. Została opublikowana anonimowo około 1590 roku i nie ma żadnych materialnych dowodów dotyczących tożsamości autora, ale tradycyjnie przypisuje się ją uczonemu Wu Cheng'en.
Książka jest refleksją na temat tego, jak chiński buddyzm jednoczył, łącząc aspekty taoizmu i konfucjanizmu w Chinach. Przedstawia również prawdziwą drogę oczyszczenia różnych postaci, które na końcu podróży osiągną oświecenie, bardzo podobnie jak "Boska Komedia" Dantego.
Fabuła
Powieść opowiada w mitologicznej wersji o podróży buddyjskiego mnicha. W powieści, mnich Sanzang (inspirowany postacią historyczną Xuanzang) zostaje wysłany przez Bodhisattwę Guanyin do Indii, aby zdobyć kopie ważnych tekstów buddyjskich, które nie były dostępne w Chinach. W swojej podróży towarzyszy mu trzech uczniów — "król małp Sun Wukong", świnia Zhu Bajie oraz rzeczny demon Sha Wujing, którzy postanawiają chronić go i pomagać mu w przedsięwzięciu, aby uzyskać przebaczenie za popełnione grzechy. Wspólnie walczą z potworami i demonami, które spotykają po drodze.
Widzimy więc, że ten boss nie jest przypadkową postacią, lecz ma o wiele starsze pochodzenie, mianowicie "król małp Sun Wukong (悟空)", który stał się jedną z najsłynniejszych i najbardziej ukochanych postaci literatury chińskiej. Jego popularność i rozpoznawalność w Azji porównywano do tej, jaką cieszy się Myszka Miki w krajach zachodnich. Jest tak popularny, że jak można zauważyć, w Metin2 stworzono aż trzy mapy skupione na małpach oraz bossa, który nawiązuje do tej postaci.
Ciekawostki
Według opowieści, Sun Wukong jest małpiatkiem z kamienia, który rodzi się ze skały powstałej z ziemi zapłodnionej przez wiatr. Wyróżnia się odwagą, prowadząc lud małp do Jaskini Wodnej Kurtyny na Górze Kwiatów i Owoców, i zostając ich królem. Również kamienna małpa, którą można znaleźć w Łatwym Lochu Małp, może być związana z tą opowieścią. Często jest przedstawiany z hełmem feniksa, złotą zbroją, magicznymi butami oraz kijem w ręku, który ma zdolność wydłużania i skracania według życzenia, a który pierwotnie był jedną z kolumn utrzymujących ocean na swoim miejscu.
W chińskiej i japońskiej sztuce, małpa często jest przedstawiana na grzbiecie konia. Symbolika ta pochodzi właśnie z wcześniej wspomnianej historii, w której Nefrytowy Cesarz mianuje Sun Wukonga "opiekunem niebiańskich koni", aby lepiej go kontrolować. Może to być jeden z powodów, dla których z małp mogą wypadać przedmioty związane z końmi (medale jeździeckie i zioła do wskrzeszania konia).
Ognisty Król
Znany nam boss Ognistej Ziemi jest inspirowany bóstwem religii buddyjskiej.
Tą postacią jest Fudō Myō-ō, centralne bóstwo w grupie bóstw Myō-ō (明王).
Pięciu Wielkich Myō-ō
Grupa "Myō-ō" składa się z pięciu bóstw o wojowniczym wyglądzie, które symbolizują potęgę buddyzmu w pokonywaniu namiętności. Pięciu "Myō-ō" to emanacje Pięciu Buddy Mądrości, a w tej roli strzegą czterech kierunków świata oraz centrum. Zostały one wprowadzone do Japonii w IX wieku przez japońskie szkoły Shingon i Tendai buddyzmu ezoterycznego (Mikkyo 密教). "Myō-ō" pierwotnie były bóstwami hinduskimi, które zostały przyjęte do panteonu buddyzmu ezoterycznego w celu pokonania ślepego pożądania. Wygląd pięciu "Myō-ō" jest groźny, ich postawy są groźne, a wyrazy twarzy zaprojektowane są do podporządkowania złych duchów i nawrócenia niewiernych. Często są przedstawiani otoczeni płomieniami, które według tradycji buddystycznej symbolizują oczyszczenie umysłu z wszelkich materialnych pragnień i namiętności. Niosą bronie, aby chronić wyznawców i pokonać zło. Są to:
-
- Fudō ( 不動明王 ); centrum
- Gōzanze ( 降三世明王 ); wschód
- Gundari ( 軍荼利明王 ); południe
- Daiitoku ( 大威徳明王); zachód
- Kongōyasha ( 金剛夜叉明王 ); północ
Fudō Myō-ō
Fudō Myō-ō, zwany również Fudō, jest głównym i najbardziej znanym bóstwem grupy Myō-ō; jest to japońska nazwa dla hinduskiego bóstwa Acala lub Acalanātha (अचलनाथ), od której pierwotnie się wywodzi. Nazwa sanskrycka oznacza ācala = niezmienne i nātha = opiekun. Fudō Myō-ō jest dosłownym przekładem na japoński i oznacza niezmienne.
Fudō przekształca gniew w zbawienie; jego twarz zawsze jest przedstawiana jako gniewna, aby przestraszyć ludzi i skłonić ich do przyjęcia nauk Buddy Dainichi. W prawej ręce trzyma miecz Kurikara lub Pokonujący diabły, symbolizujący mądrość, która tnęła przez ignorancję. W lewej ręce trzyma sznur, aby wiązać i łapać demony.
Fudō jest również czczony jako bóstwo przynoszące szczęście finansowe. Jego aury są płomienie, które według tradycji buddyjskiej symbolizują oczyszczenie umysłu poprzez spalenie wszystkich materialnych pragnień.
Fudō jest także jednym z 13 bogów 十三仏 (Jūsanbutsu) w szkole Shingon w Japonii. W tej roli Fudō przewodniczy ceremonii pamiątkowej odbywającej się siódmego dnia po zgonie. Jest również uważany za opiekuna pustelników i duchów górskich oraz jest czczony jako bóg ognia. Dodatkowo jest strażnikiem osób urodzonych w roku zodiakalnym koguta.
Możemy znaleźć tę boską postać pod różnymi nazwami:
Sanskryt - Chiński
- Ācala-vidyā-rāja, Acala Vidyaraja
- Āryācalanātha (阿奢羅曩), Acalanatha
Japoński
- Fudō Myō-ō (不動明王)
- Myō-ō (明王)
- Fudō (不動)
- Godai Myō-ō (五大明王)
Polski
Można to przetłumaczyć na różne sposoby:
- Król światła
- Król światła mędrców
- Król mistycznej wiedzy
- Król Mantry
